دادن فرصت معقول جهت تدارک دفاع به متهم یکی از تضمینات مهم حق دفاع وی محسوسی می‌شود زیرا بدون دادن فرصت معقول به متهم در جهت تدارک دفاع، امکانات دفاعی دیگر هیچ نقشی در جهت تامین و حمایت از حق دفاع نخواهد داشت، زیرا استفاده از تمام امکانات جهت آماده‌سازی برای دفاع، صرفاً در بستر زمان امکان‌پذیر می‌باشد.
وقتی دلایل جرم، محروز و به قول جرم یقین حاصل شده است باید فرصت و امکانات لازم به متهم داد تا برائت خود را ثبات کند.([1])
دادن فرصت معقول، به متهم این امکان را می دهد. تا وی شهود، مدار کم و دلایل خود را در جهت رد اتهام وارده جمع‌آوری کند و بتواند آزادانه با وکیل خویش مشهورت نماید و با آرامش خیال در جهت دفاع از خود برآیند.
در نظام دادرسی کیفری هر وقت به دادسرا و مدی خصوصی اجازه نطق داده شود، دادن فرصت معقول به متهم یا وکیل وی الزامی است.
ماده 177 ق. آ. د. د. ع و ا، در بند ب و ج بدون ذکر مدت مهلت برای تدارک دفع، به تقاضای استمهال و درخواست مهلت باری تدارک دفاع اشاره نموده است و تبصره 2 این ماده مقرر می‌دارد: «فاصله بین ابلاغ احضاریه و موعد احضار حداقل سه روز است و هر گاه موضوع فوریت داشته باشد می‌توان متهم را زودتر اخطار کرده و وکیل مدافع متهم در صورتیکه قبلا در جریان امر قرار نگرفته، حق دارد برای اطلاع از محتویات پرونده از دادگاه تقاضا کند که فرصتی مناسب و معقول جهت مطالعه پرونده در اختیار او قرار دهد» ندادن فرصت مناسب جهت تدارک دفاع، موجب نقص دادنامه و مجازات انتظامی خواهد بود.
[1] بکاریا؛ جرایم و مجازاتها؛ ترجمه اردبیلی، محمد علی، چاپ دوم، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی، س 1368، ص 71.
پیشنهاد ویژه دانلود هزاران تحقیق و مقاله حقوقی