حال
که قلمرو تعهدات قراردادی طرفین عقد روشن گردید در این فصل به بررسی شرایط تحقق
مسوولیت قراردادی می پردازیم. قبل از ورود به بحث ذکر این نکته لازم است که از
وجود پنج شرطی[1]
که برای تحقق مسئولیت نام بردهاند، لیکن در اینجا تنها از سه شرط نام برده شده
است زیرا از شر «رابطه تقصیر مدیون و خسارت» ضمن این مباحث بحث شده و نیازی به
بررسی آن در مبحث جداگانهای وجود نداشته است. شرط «تصریح به جبران خسارت در عقد
یا حکم عرف و قانون» که در مادة 221 ق. م آمده است، نیز همانگونه که برخی از
اساتید حقوق مدنی گفتهاند،[2] حکمی
زاید بوده و با توجه به اینکه قواعد عمومی (مانند قاعدة لاضرر) نیز بر مسئولیت
قراردادی حاکم بوده و با عنایت به قواعد مذکور جبران خسارت حاصله از عهد شکنی،
لازم است، بدین جهت نیاز به بحث جداگانهای در رابطه با این شرط احساس نمیگردد
[1]
- ناصر، کاتوزیان، پیشین ، صص 150 به بعد
حسنعلی. درودیان، تقریرات درس حقوق مدنی (3)، در مقطع کارشناسی تهران: انتشارات
دانشکده حقوق دانشگاه تهران. این استاد از چهار شرط برای مسئولیت قراردادی نام
بردهاند که عبارتند از: 1- عهد شکنی 2- وجود ضرر 3- رابطه سببیت بین عهد شکنی و
ضرر وارده 4- لزوم جبران خسارت به حکم عرف یا قانون یا عقد
[2]
- حسنعلی، درودیان، پیشین، ص 17 به بعد.
کانال تلگرامی حقوقی
پیشنهاد ویژه دانلود هزاران تحقیق و مقاله حقوقی