الف)سن مجنی علیه کمتر از پانزده سال تمام باشد:سن بلوغ به موجب ماده 1210 قانون مدنی برای دختر،نه سال تمام قمری و برای پسر پانزده سال تمام قمری می باشد اما در اینجا منظور از سال،سال شمسی است و تفاوتی هم میان پسر و دختر وجود ندارد. قانونگذار ما به رغم این که پس از پیروزی انقلاب تغییراتی در سن بلوغ ایجاد کرد اما در مورد سن شخص ربوده شده همچنان به همان ملاک پانزده سال که در قانون تشدید مجازات آدم ربایی پیش بینی شده بود اکتفا نموده و گویی سن بلوغ در اینجا تأثیری ندارد بلکه مهم آنست که مجنی علیه در سنی باشد که آسیب پذیری او زیاد باشد. علت این که قانون گذار صغر سن را یکی از علل تشدید مجازات قرار داده آن است که شخص صغیر و کم سن نیاز به حمایت بیشتری دارد و ربودن او آسیب فراوانی بر وی وارد می سازد. همچنین افراد کم سن زودتر فریب دیگران را می خورند و اغفال می شوند بنابراین باید از حمایت بیشتری برخوردار شوند.
ب)ربودن با وسیله نقلیه:وسیله نقلیه بیشتر منصرف به وسیله نقلیه موتوری می باشد اما اطلاق آن در اینجا شامل وسیله نقلیه غیر موتوری مانند دوچرخه نیز می شود و به نظر می رسد منظور قانونگذار وسایلی است که ارتکاب جرم آدم ربایی را تسهیل می کنند،هر چند وسیله ای مانند تراکتور باشد علت این که ربودن با وسیله نقلیه علت مشدده مجازات به حساب می آید،آن است که ارتکاب جرم به این صورت هم آسان تر است و هم موجب رعب و وحشت فراوان می شود و امکان فرار مجنی علیه کمتر می باشد.
ج)آسیب جسمی به مجنی علیه:آسیب جسمی گرچه ظهور در آسیب بدنی دارد اما ظاهراً آسیب روحی و روانی را هم در بر می گیرد. آسیبی که به مجنی علیه وارد می شود گاهی بر اثر عملیات آدم ربایی است مانند این که مجنی علیه در مقابل عملیات آدم ربایی مقاومت کند و آسیبی به او برسد و گاهی آدم‌ربا به قصد اذیت و آزار مجنی علیه،آسیبی به او وارد می کند که ظاهر ماده همه این صورتها را در‌بر می گیرد اما باید توجه داشت که لازم است میان ربودن و ورود آسیب رابطه علیت وجود داشته باشد بنابراین اگر مجنی علیه در محل اختفای خود اقدام به خود کشی کند یا برای فرار خود را از جایی پرت کند مشمول این عنوان مشدده نخواهد بود اما اگر بر اثر ربودن و مخفی کردن و عدم تغذیه صحیح آسیبی به او برسد موجب تشدید مجازات خواهد بود.
د)آسیب حیثیتی به مجنی علیه:آسیب حیثیتی به معنای آن است که آبرو و حیثیت مجنی علیه در معرض تضییع قرار گیرد و این آسیب شامل تمام جرایم اعم از هتک ناموس،تقبیل،مضاجعه،هم بستری و تفخیذ است ولی صرف اظهارات موهن و یا دعوت به جرایم فوق را نمی توان آسیب حیثیتی قلمداد کرد و این آسیب حیثیتی معمولاً در مواردی که مجنی علیه،پسر بچه ای زیبا یا از جنس مؤنث باشد مفروض دانسته می شود اما در موارد دیگر باید چنین آسیبی از سوی مجنی علیه به اثبات برسد.معمولاً آسیب روحی همراه با آسیب جسمی است.
پیشنهاد ویژه دانلود هزاران تحقیق و مقاله حقوقی