ارزش اثباتی اسناد
هر اثر مکتوب که مبین عقد یا واقعه حقوقی باشد سند محسوب می شود. سند از ادله اثبات دعویاست. (ماده 1284 ق.م.)
ارزش اثباتی اسناد یکسان نیست و مقنن برای برخی از اقسام سند ارزش و اعتبار خاصی قائل شده است. به این اعتبار سه نوع سند وجود دارد:
الف: اسناد رسمی
سند با ملاحظه سه شرط زیر رسمی شناخته می شود:
1- توسط مامورین ذیصلاحیت دولت تنظیم شده باشد.
2- تنظیم سند در حیطه اختیارات و محل مأموریت مامور تنظیم کننده صورت گرفته باشد.
3- کلیه موازین قانونی رعایت شده باشد.
مفاد سند رسمی از نظر مراجع رسمی و دولتی معتبر است مگر آنکه مجعولیت سند با حکم قطعی دادگاه ثابت شود. ماده 70 ق.ث. مقرر داشته ‹‹سندی که مطابق قوانین به ثبت رسیده رسمی است و تمام محتویات و امضاهای مندرج در آن معتبر خواهد بود مگر اینکه مجعولیت آن سند ثابت شود…››
ب: اسناد عادی
قراردادها، نامه ها و هر اثر مکتوب یا قابل ارائه که توسط اشخاص موضوع حقوق خصوصی تهیه یا جمع آوری شده باشد سند عادی است. حسب ماده 376 ق.آ.د.م. ‹‹کسیکه علیه او سند غیر رسمی ابراز می شود می تواند خط یا مهر و یا امضاء متنسب به خود را انکار کند و اگر سند منتسب به مدعی علیه نباشد می تواند تردید کند.››
طبق ماده 378 ق.آ.د.م. ‹‹ در مقابل تردید یا انکار، هر گاه صاحب سند، سند خود را استرداد نمود، دادگاه به اسناد و دلایل دیگر رجوع می کند. استرداد سند دلیل بر بطلان آن نخواهد بود. هر گاه صاحب سند، سند خود را استراداد نکرد و سند مؤثر دردعوی باشد به اعتبار آن سند رسیدگی می شود.››
ج: اسنادی که در حکم سند رسمی هستند
اگر اعتبار اسناد عادی در دادگاه محرز شده باشد اعتبار آن در حد سند رسمی است (ماده 1291 ق.م.)
پیشنهاد ویژه دانلود هزاران تحقیق و مقاله حقوقی