قراردادهائی را که بوسیله دولت امضاء میشود شاید بتوان به سه دسته تقسیم کرد:
«1- قراردادهایی که دول با دولتهای دیگر و سایر تابعین حقوق بینالملل منعقد مینمایند و این نوع قراردادها و تعهدات تابع حقوق بینالملل عمومی هستند.
2- قراردادهایی که دولتها در داخله خاک خود با اشخاص غیر تابعین حقوق بینالملل تنظیم مینمایند و جز عوامل حقوق داخلی هیچ عامل دیگری را در آن دخالت نمیدهند که این قراردادها تابع حقوق داخلی کشور امضاء کننده قرارداد است.
3- قراردادهائی که دولتها با اشخاص خصوصی خارجی اعم از حقوقی و یا حقیقی منعقد مینمایند و با میل و اراده قبول میکنند که روابط ایجاد شده از آن قرارداد تابع احکام حقوقی غیر از احکام حقوق ملی و داخلی آنها باشد که این قراردادها «قراردادهای بین دول و موسسات عمومی دولتی با اشخاص خصوصی خارجی» یا قراردادهای نیمه بینالمللی هم نامیده شدهاند و قراردادهای نفتی مورد بحث نیز جزء همین دسته ذکر میگردند و چون دارای خصیصه بینالمللی نیز میباشند International Oil Contract به آنها اطلاق میشود.»[1]
پیشنهاد ویژه دانلود هزاران تحقیق و مقاله حقوقی