به موجب نظام حق مؤلف فرانسه (مادة 6 قانون 1957م فرانسه)، حقوق معنوی به زمان ومکان محدود نیست و نمیتواند مبادله شود همین حکم، مطابق مادة 4 قانون 1348، چنین مقرر شده است:
«حقوق معنوی پدیدآورنده، محدود به زمان و مکان نیست و غیرقابل انتقال است.»
در حالی که کنوانسیون برن مطابق مادة 6 مکرر (بند 1مادة 7)، زمان دوام حقوق مزبور را تا پس از مرگ پدیدآورنده و تا زمان اعتبار حقوق مادی میداند البته، کنوانسیون برن به کشورهای عضو این اختیار را داده است که اگر طبق قوانین داخلی خود مرگ پدیدآورنده را موجب ختم اعتبار حقوق معنوی میدانند، به همین ترتیب عمل کنند. ولی - همانطوری که گفته شد-، حقوق معنوی در قانون ایران دائمی است و با مرور زمان ساقط نمیشود. همچنین، حقوق معنوی محدود به مکان نیست؛ یعنی، محل اقامت پدیدآورنده یا محل انتشار اثر، در آن اثری ندارد. به همین اساس، دولت ایران به عنوان مظهر قدرت عمومی، وظیفة خود میداند چنانچه اثر یکی از اتباع کشور که درخارج انتشار یافته است، تحریف شود و تغییر یابد، از حقوق معنوی آفرینندة از، کاملاً حمایت کند. برخی از حقوقدانان،قابلیت استناد بودن و غیرمادی بودن حق معنوی را، جزء خصوصیات آن ذکر کردهاند(ابراهیمزاده پاشا، 1376، ص35).
پیشنهاد ویژه دانلود هزاران تحقیق و مقاله حقوقی