آنچه برای امنیت داخلی ایران از ناحیه قومیتها تهدید به حساب می آید ممکن است تا حدودی با مسایل امنیت ملی مشترک باشد ولیکن اگر ثبات سیاسی صورت مسئله امنیت داخلی قرار گیرد، عاملهای زیر از ناحیه قومیتها برهم زننده ثبات سیاسی است:
اقتصاد و جمعیت دو مولفه مهم قدرت بشمار می روند. به لحاظ جمعیتی در حالی که با توجه به سیاستهای اقتصادی و بهداشتی جمعیت فارس زبان شیعه مذهب ساکن نقاط مرکزی کشور در قالب طرحهای کنترل جمعیت فارس زبان شیعه مذهب ساکن نقاط مرکزی کشور در قالب طرحهای کنترل جمعیت شدیداً کنترل می شد، ظرف سالهای اخیر آهنگ سه درصدی رشد جمعیت استان کردستان، معمولاً چند درصد سریعتر از کل کشور تهدید قلمداد نگردد، این افزایش سریع و خلاف برنامه جمعیت با توجه به کمبود امکانات رفاهی، آموزشی و اشتغال می تواند به ایجاد نارضایتی و بحرانهای شهری و تهدید امنیت داخلی بیانجامد.
استقرار و پراکندگی گروههای قومی کرد، بلوچ، عرب، ترکمن و آذری در مجاورت مرزهای ایران باعث شده است که گروههای قومی مشابه مستقر در آن سوی مرزها به کشورورود غیرقانونی داشته و برای تردد غیر مجاز در مناطق مرزی و حتی در عمق کشور مشکل چندانی نداشته باشند.
در مناطق قومی مانند خوزستان، کردستان و خاصه آذربایجان غربی این معضل به شکل جدی تهدیدکننده است و تمهیداتی که از این بابت متوجه امنیت داخلی می‌گردد عبارتند از:
- گسترش پدیده بیکاری به دلیل مزایای به کارگیری افراد مهاجر و غیر مجاز در مقایسه با کارگران ایرانی.
- تشدید روند قاچاق کالا و ارزاق به ویژه سوخت.
- وارد کردن برخی لوازم مصداق تهاجم فرهنگی مانند: عکس، فیلم، نوارهای مبتذل، مشروبات الکلی و…
- قاچاق ارز و شمش طلا.
- آلوده نمودن ماموران مرزبانی کشور.
- ورود انواع بیماریهای مسری.
- دامن زدن به مفاسد اخلاقی و اجتماعی.
وجود اقوامی مشابه گروههای قومی ایرانی در نقاط مرزی کشورهای همجوار با ایران موجب شده که این اقوام روابط خود را در سطح گسترده ای حفظ کنند و همین امر به برقراری روابط گسترده غیر رسمی و غیرقانونی میان آنان انجامیده است که به لحاظ حقوقی و قانونی مشکل ساز باشد. این امر در دراز مدت امنیت داخلی را با مخاطره روبرو خواهد نمود.
پیشنهاد ویژه دانلود هزاران تحقیق و مقاله حقوقی