تبصره ماده 621 در مورد شروع به آدم ربایی مقدر می دارد:«مجازات شروع به ربودن سه تا پنج سال حبس است.» شروع در آدم ربایی،تابع احکام عمومی مربوط به شروع در سایر جرایم است و تنها به ذکر چند نکته باید اکتفا کرد:
اول- براساس ظاهر تبصره موصوف شروع در مخفی کردن دیگری مجازات ندارد زیرا مخفی کردن عنوان مجرمانه ای است که با آدم ربایی تفاوت دارد و شاید قانونگذار به عمد شروع در مخفی کردن را بیان نکرده است زیرا جرم مخفی کردن جرمی مطلق است که به محض شروع،پایان می یابد و جرم به صورت کامل محقق می شود. اما این احتمال قابل رد است زیرا شروع در مخفی کردن بدون اینکه منتهی به مخفی کردن شود قابل تصور است مانند اینکه شخصی شروع به مخفی کردن دیگری کند و در حال قفل کردن در باشد که دستگیر شود به علاوه این که اگر جرم مخفی کردن را جرمی مستمر بدانیم،لحظات آغازین مخفی کردن شروع در مخفی کردن به حساب خواهد آمد زیرا برای تحقق کامل این جرم باید زمانی نسبتاً طولانی سپری شود همچنین این احتمال که قانونگذار عبارت«شروع در آدم‌ربایی» را برای شروع در مخفی کردن نیز به کار برده باشد احتمال ضعیفی است هر چند تبصره را ناظر به متن ماده بدانیم که به هر دو جرم اشاره دارد؛زیرا حکم به چنین مجازات سنگینی نیاز به تصریح قانونگذار دارد.
دوم-ممکن است جرم آدم ربایی به صورت ناگهانی و بدون قصد قبلی رخ دهد مانند اینکه راننده ای یک مسافر را سوار کند و او را مدتی به صورت طبیعی به طرف مقصد خود ببرد و در میانه راه مطلع شود که مسافر،مقدار زیادی پول با خود دارد و از همین جا تصمیم می گیرد که او را برباید،اما قصد خود را ابراز نکند تا این که به محل خلوتی برسد و در آنجا قصد خود را ابراز نماید حال کدامیک از این مراحل را باید شروع در آدم ربایی به حساب آورد؟
به نظر می رسد ملاک تشخیص شروع آدم ربایی آغاز عملیات مادی است(نظریه عینی) یعنی آدم ربا عملیاتی را آغاز کند که مستقیماً به ربودن دیگری منتهی شود و این اقدامات معمولاً بیانگر قصد او نیز هست اما صرف قصد را نمی توان ملاک قرار داد بنابراین اگر شخصی قصد ربودن کودکی را داشته باشد و برای این که اعتماد او را به خود جلب کند برای او شکلات بخرد و با او شروع به صحبت کردن کند و با او مقداری راه برود این عملیات را نمی توان شروع در آدم ربایی دانست بلکه عملیات مقدماتی است اما همین که دست او را می گیرد تا سوار اتومبیل کند و ببرد شروع در آدم ربایی کرده است و اگر پدر طفل از راه برسد و کودک را از دست او بگیرد مشمول تبصره ماده 621 خواهد بود البته اگر عملیات فریب دادن جزئی از آدم ربایی هم باشد شروع در جرم به حساب می آید مانند این که شخصی کودکی را با این عنوان که قصد بردن وی نزد پدرش را دارد سوار اتومبیل کند و مقداری از راه را نیز به طرف مقصد کودک برود و در این هنگام دستگیر شود.
سوم- شخصی که دیگری را ربوده است چنانچه از کرده خود پشیمان شود و مجنی علیه را آزاد کند در مسئولیت کیفری او تأثیری ندارد اما اگر پس از شروع به آدم ربایی با میل خود اقدام به ترک آدم‌ربایی نماید مشمولخ تبصره دوم ماده 41 قانون مجازات اسلامی خواهد بود«کسی که شروع به جرمی کرده است به میل خود آن را ترک کند و اقدام انجام شده جرم باشد از موجبات تخفیف مجازات برخوردار خواهد شد.»
پیشنهاد ویژه دانلود هزاران تحقیق و مقاله حقوقی