اماکن عمومیچنانکه در بند ج از ماده یک «آئین نامه بهداشت محیط» مصوب 24/4/1371 آمده است عبارتست از «اماکن متبرکه و زیارتگاهها، زائرسراها، هتلها، متلها، مسافرخانه ها، پانسیونها، آسایشگاههای سالمندان، آرایشگاهها، حمامها، حمامهای سونا، استخرهای شنا، سینماها، پارکها، مراکز تفریحهای سالم، باشگاههای ورزشی، ترمینالها، وسایل حمل و نقل عمومیو مسافرتی، توالتهای عمومی، گورستانها و مانند این موارد» چنانکه از ملاحظه مصادیق فوق روشن میشود اماکن عمومی، اماکنی است که عموم مردم در آن رفت و آمد داشته و از خدمات یا امکانات آن استفاده میکنند. ارتباط این اماکن و دست اندرکاران آنها با مردم، اهمیت بهداشت و رعایت مقررات بهداشتی را دو چندان میکند، زیرا عدم رعایت بهداشت در این اماکن باعث انتشار و سرایت بیماری ها، گسترش آلودگی در سطح وسیع جامعه و شیوع امراض گوناگون میشود.
چنانکه اشاره شد تأمین بهداشت عمومیو ارتقای سطح آن از طریق اجرای برنامههای بهداشتی بویژه در زمینه بهداشت محیط از جمله بهداشت اماکن عمومیاز وظایف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به شمار میرود که در بند 2 از ماده یک قانون تشکیلات و وظایف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی آمده است با توجه به ماده 7 و 12 آئین نامه بهداشت محیط که در اجرای همین بند از وظایف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به تصویب هیأت وزیران رسیده است وظیفه کنترل و نظارت بر مسایل بهداشت محیطی از جمله بهداشت اماکن عمومیبر عهدة وزارتخانه مزبور میباشد و این وزارتخانه موظف است ضوابط و مقررات مربوطه را وضع و به اطلاع عموم برساند. ماده 13 قانون مواد خوردنی و آشامیدنی و آرایشی و بهداشتی مصوب 1346 مقرر میدارد: «مقررات بهداشتی طبق آئین نامه ای از طرف وزارت بهداری و برای اطلاع عموم به وسایل مقتضی آگهی میشود. تخلف از مقررات بهداشتی مذکور مستوجب مجازات خلافی است که بر طبق آئین نامه مصوب وزارت دادگستری و وزارت بهداری تعیین خواهد شد.
مأمورینی که از طرف وزارت بهداری یا مؤسسات مسئول دیگر برای نظارت در مواد خوردنی و آشامیدنی و بهداشتی تعیین میشوند مکلفند متخلفین از مقررات بهداشتی را با ذکر مورد تخلف با تنظیم گزارش به مسئول بهداشت محل معرفی نمایند.
مسئول بهداشت محل در صورت تایید گزارش مامور نظارت، متخلف را به دادگاه خلاف معرفی نموده و به مدیر مؤسسه نیز کتباً اخطار مینمایند که در موعد مقرر که مدت آن در آئین نامه تعیین خواهد شد به رفع نواقص بهداشتی اقدام نماید.
در صورتیکه پس از انقضاء مهلت مقرر، نقائص مذکور برطرف نشده باشد مأمور نظارت مکلف است مراتب را به مسئول بهداشت محل مجدداً گزارش دهد و مسئول مزبور پس از رسیدگی و تایید گزارش مأمور نظارت، محل تعیین شده را با دستور کتبی موقتاً تعطیل میکند . ادامه کار در صورتی اجازه داده خواهد شد که صاحب یا مدیر مسئول مؤسسه، مسئول بهداشت محل را از اجرای دقیق مقررات مطمئن سازد».
در اجرای این ماده وزیر بهداری، دو آیین نامه را تحت عنوان «آیین نامه مقررات بهداشتی» و «آیین نامه مجازات تخلف از مقررات بهداشتی» را برای اجرا منتشر ساخت آئین نامه مقررات بهداشتی مشتمل بر 44 ماده و شامل مقرراتی در مورد بهداشت فردی کارگران و اشخاصی که در اماکن عمومیو مراکز تهیه وتوزیع، نگهداری و فروش مواد غذایی انجام وظیفه میکنند، ضوابطی در مورد وضع ساختمانی اماکن عمومیو مراکز تهیه و توزیع، نگهداری و فروش مواد غذایی و نیز مقرراتی در مورد بهداشت وسایل و لوازم کار میباشد.
چنانکه از این آیین نامه که در اجرای ماده 13 قانون مواد خوردنی و آشامیدنی و آرایشی بهداشتی مصوب 1346 تهیه و تصویب شده فهمیده میشود، منظور از مقررات بهداشتی ، مقرراتی است که در مورد بهداشت اماکن عمومیو مراکز تهیه و توزیع، نگهداری و فروش مواد غذایی، موردنظر قانونگذار بوده است.
جرایم مربوط به بهداشت اماکن عمومیبطور کلی در سه دسته قابل بررسی است.
این جرایم با توجه به میزان مجازات آن به شرح زیر است:
1-1- نداشتن کارت معاینه پزشکی (ماده1)، عدم رعایت کامل بهداشت فردی مربوط به نظافت (ماده2)، عمل نکردن به دستورهایی که از طرف دستگاههای مسئول وزارت بهداری داده میشود (ماده 2) و دریافت مستقیم بهای کالای فروخته شده از مشتری در حین کار توسط کارگرانی که به نحوی از انحاء با طبخ و تهیه مواد غذایی سروکار دارند. (ماده 6).
مجازات این تخلفات چنانکه در ماده یک «آئین نامه مجازات تخلف از مقررات بهداشتی» آمده پانصد ریال تا سه هزار ریال جزای نقدی است.
2-1- نداشتن لباس مخصوص برای اشخاصی که در محل پخت یا آشپزخانه کار میکنند (ماده 3) نداشتن حوله و صابون تمییز اختصاصی(ماده 5) و استحمام نکردن در موارد مشخص شده در آیین نامه (ماده 8).
مجازات این جرایم بر اساس ماده 2 «آیین نامه مجازات تخلف از
مقررات بهداشتی»
دویست ریال تا دوهزار و پانصد ریال جزای نقدی است.
3-1- عدم تعبیه جایگاه مخصوص برای حفظ لباس کارگران (ماده 4) و عدم نصب جعبه کمکهای اولیه در محل مناسب (ماده 7).
این تخلفات به موجب ماده 3 «آئین نامه مجازات تخلف از مقررات بهداشتی» موجب یکهزار تا پنج هزار ریال جزای نقدی است.
بر اساس مواد 9 تا 35 «آیین نامه مقررات بهداشتی» وضع ساختمانی اماکن عمومیباید تابع ضوابط خاصی باشد که متخلفین از این ضوابط و مقررات به موجب ماده 4 «آیین نامه مجازات تخلف از مقررات بهداشتی» به پانصد تا پنج هزار ریال جزای نقدی محکوم میشوند.
در مورد وسایل و لوازمیکه در اماکن عمومیو مراکز تهیه و توزیع، نگهداری و فروش مواد غذایی مورد استفاده قرار میگیرد نیز باید مقررات بهداشتی کاملاً رعایت شود. این مقررات در مواد 36 تا 43 «آیین نامه مقررات بهداشتی» پیش بینی شده و تخلف از آن به موجب ماده 4 «آین نامه مجازات تخلف از مقررات بهداشتی» پانصد تا پنج هزار ریال جزای نقدی است.
پیشنهاد ویژه دانلود هزاران تحقیق و مقاله حقوقی